Een paar keer per jaar organiseert Sioo voor haar begeleiders en docenten een middag waarin we ons verdiepen in een van de belangrijke maatschappelijk thema’s die op dit moment spelen. Deze middagen houden we onder de noemer ‘De Werelden Waarin Wij Werken’. Deze keer was Albert Faber uitgenodigd. Hij is kwartiermaker van de Wetenschappelijke Klimaatraad (WKR)1, die dit voorjaar door de regering is ingesteld. Hij deelde de uitdagingen die er voor zijn instituut, in deze eerste fase van haar bestaan en met dit specifieke thema zijn met ons.
Het gevoel van urgentie opwekken
Niet dat het nodig was om in onze groep het gevoel van urgentie voor goed klimaatbeleid aan te zetten, maar Albert startte de middag met een timeline rond het klimaat voor de komende tachtig jaar. We zien, als het ware, ons eigen kleinkind als een onschuldige baby, richting de hete brei kruipen waar menig volwassene het liefst omheen danst. Dat deed mij, eerlijk gezegd, nog meer dan de bekende ijsbeer op de losgeraakte ijsschots. Tja, mijn instinct gaat nu eenmaal meer aan, als ik mijn kleinkinderen moet redden, dan wanneer een ‘verre’ ijsbeer een beroep op mijn mededogen doet.
Een prachtig gesprek
Alsof we de hete adem van het toekomstige klimaat al in de nek voelden bogen we ons, samen met Albert, over vraagstukken als: ‘Hoe sla je de brug tussen de wereld van de wetenschap en die van politieke beleidsmakers?’ en ‘Hoe ga je om met de teneur van alternatieve feiten, waarmee allerlei groeperingen het discours pogen te domineren? Of misschien nog erger: ‘Hoe om te gaan met would-be wetenschappelijke rapporten?’ We hadden een prachtig gesprek over heftige materie.
Koren op de ‘Sioo molen’
Als adviseurs bij Sioo, die veel ervaring hebben met complexe vraagstukken en die gewend zijn te steunen op wetenschappelijke inzichten, was dit natuurlijk koren op onze molen om met Albert mee te denken in de uitdagingen rond het thema ‘klimaatbeleid’. Niet in de laatste plaats omdat, ook wij als burgers, de urgentie voelen voor het opstellen van dringende adviezen aan iedereen die, in onze democratie, invloed uitoefent op politieke besluitvorming.
De Augustusbrief van WKR
Na deze middag is ons respect voor Albert Faber en de raadsleden van de WKR alleen nog maar gegroeid. Ondanks het korte bestaan van de Raad is het eerste advies aan het parlement al uitgegaan in de vorm van de ‘Augustusbrief’. Als input voor het Klimaatplan dat de hoofdlijnen van het klimaatbeleid voor de komende jaren beschrijft: www.wkr.nl/actueel/nieuws/2023/08/30/boodschap-aan-parlement
1 De Wetenschappelijke Klimaatraad (WKR) is een onafhankelijk orgaan, dat de taak heeft de regering en het parlement gevraagd en ongevraagd te adviseren over klimaatbeleid. Daarbij zijn de adviezen van de WKR zijn wetenschappelijk onderbouwd en vooral gericht op de lange termijn. Zie voor meer informatie www.wkr.nl
Een paar keer per jaar organiseert Sioo voor haar begeleiders en docenten een middag waarin we ons verdiepen in een van de belangrijke maatschappelijk thema’s die op dit moment spelen. Deze middagen houden we onder de noemer ‘De Werelden Waarin Wij Werken’. Deze keer was Albert Faber uitgenodigd. Hij is kwartiermaker van de Wetenschappelijke Klimaatraad (WKR)1, die dit voorjaar door de regering is ingesteld. Hij deelde de uitdagingen die er voor zijn instituut, in deze eerste fase van haar bestaan en met dit specifieke thema zijn met ons.
Het gevoel van urgentie opwekken
Niet dat het nodig was om in onze groep het gevoel van urgentie voor goed klimaatbeleid aan te zetten, maar Albert startte de middag met een timeline rond het klimaat voor de komende tachtig jaar. We zien, als het ware, ons eigen kleinkind als een onschuldige baby, richting de hete brei kruipen waar menig volwassene het liefst omheen danst. Dat deed mij, eerlijk gezegd, nog meer dan de bekende ijsbeer op de losgeraakte ijsschots. Tja, mijn instinct gaat nu eenmaal meer aan, als ik mijn kleinkinderen moet redden, dan wanneer een ‘verre’ ijsbeer een beroep op mijn mededogen doet.
Een prachtig gesprek
Alsof we de hete adem van het toekomstige klimaat al in de nek voelden bogen we ons, samen met Albert, over vraagstukken als: ‘Hoe sla je de brug tussen de wereld van de wetenschap en die van politieke beleidsmakers?’ en ‘Hoe ga je om met de teneur van alternatieve feiten, waarmee allerlei groeperingen het discours pogen te domineren? Of misschien nog erger: ‘Hoe om te gaan met would-be wetenschappelijke rapporten?’ We hadden een prachtig gesprek over heftige materie.
Koren op de ‘Sioo molen’
Als adviseurs bij Sioo, die veel ervaring hebben met complexe vraagstukken en die gewend zijn te steunen op wetenschappelijke inzichten, was dit natuurlijk koren op onze molen om met Albert mee te denken in de uitdagingen rond het thema ‘klimaatbeleid’. Niet in de laatste plaats omdat, ook wij als burgers, de urgentie voelen voor het opstellen van dringende adviezen aan iedereen die, in onze democratie, invloed uitoefent op politieke besluitvorming.
De Augustusbrief van WKR
Na deze middag is ons respect voor Albert Faber en de raadsleden van de WKR alleen nog maar gegroeid. Ondanks het korte bestaan van de Raad is het eerste advies aan het parlement al uitgegaan in de vorm van de ‘Augustusbrief’. Als input voor het Klimaatplan dat de hoofdlijnen van het klimaatbeleid voor de komende jaren beschrijft: www.wkr.nl/actueel/nieuws/2023/08/30/boodschap-aan-parlement
1 De Wetenschappelijke Klimaatraad (WKR) is een onafhankelijk orgaan, dat de taak heeft de regering en het parlement gevraagd en ongevraagd te adviseren over klimaatbeleid. Daarbij zijn de adviezen van de WKR zijn wetenschappelijk onderbouwd en vooral gericht op de lange termijn. Zie voor meer informatie www.wkr.nl